วันจันทร์ที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

นิราศแต่งเอง สมัยเรียนมัธยม

นิราศความฝันของเรา
                                                 นิราศร่ำรำพึงคะนึงหา

อีกไม่นานก็จะใกล้ถึงเวลา                 ต้องออกหาความฝันที่ตั้งใจ
ที่จะไปในครั้งนี้ถึงลำบาก                  แม้จะต้องจำจากไปที่ไหน
จะต้องออกเดินทางไปที่ใด                ใกล้หรือไกลต้องตามหามันให้เจอ
การเดินทางออกไปสู่โลกใหม่            ในหัวใจคำนึงถึงเสมอ
จะคิดถึงพวกแกและพวกเธอ             อาจได้เจอบางเวลาที่เห็นกัน
ความสัมพันธ์ของเรายังไม่ห่าง           ถึงอ้างว้างบางที่ไม่สุขสันต์
ก็พวกเราคิดถึงกันทุกวัน                   เป็นเพื่อนกันจะลืมกันได้ยังไง
เพราะความฝันแต่ละคนนั้นแตกต่าง    จำต้องห่างจากกันหาฝันใฝ่
ไม่ว่าฝันที่หานั้นอยู่ที่ใด                    ก็จะไปตามหามันให้เจอ
คิดเสมอเราต้องไปให้ถึงมัน               ต้องบากบั่นค้นหาฝันที่เพ้อ
เพราะความฝันที่หานั้นยังไม่เจอ         สู้เสมอถึงลำบากก็ต้องทน
บางคนฝันไว้ว่าอยากเป็นหมอ            อยากจะเรียนที่ ม.ข.บ้างซักหน
ถึงลำบากตรากตรำก็ต้องทน             เพราะมีคนอยากเข้ากันมากมาย
ฝันสลายเพราะว่าสอบไม่ติด             ตกคณิตหมดสิทธิถึงเป้าหมาย
อ่านหนังสือทุกวิชามาแทบตาย          ฝันสลายเพราะคณิตไม่เข้าใจ
บางคนฝันอยากไปเป็นเภสัช             ก็ต้องอัดความรู้เพิ่มใหม่ใหม่
ถึงความฝันครั้งนี้มันอยู่ไกล               ก็จะไปให้ถึงตามต้องการ
ความทยานครั้งนี้บอกให้สู้                เอาความรู้สู้เข้าไปมันต้องผ่าน
ถึงครั้งจะนี้ต้องใช้วิชามาร                เพราะต้องการเข้าไปให้ถึงมัน
บางคนฝันอยากเป็นพยาบาล            เพราะต้องการดูแลคนป่วยกัน
จะได้หายจากโรคอย่างฉลับพลัน        ให้หายกันได้หายเร็วกันเร็วไว
ในหัวใจมันบอกให้ต้องสู้                   เอาความรู้ที่มีให้ออกไป
ความฝันมันคงอยู่ไม่ไกล                  จะได้ไปเป็นซักที่พยาบาล
บางคนฝันอยากเป็นโปรแกรมเมอร์     อยากจะเจอเทคโนการสื่อสาร
จะเรียนรู้เกี่ยวกับวิชาชาญ                จะชำนาญรู้เฟื่องในเรื่องคอม
ทุกวันนี้เทคโนมันล้ำหน้า                  เราต้องกล้าใช้ความรู้อย่าถนอม
ต้องเรียนรู้ให้ได้ทุกเรื่องคอม    จงอย่ายอมสู้ๆมันเข้าไป
บางคนฝันไว้ว่าอยากเป็นครู              จะนำหาความรู้มาให้ได้
เพื่อจะสร้างความอันยิ่งใหญ่             เพราะหัวใจมันฝันอยากเป็นครู
เพราะว่าครูคือผู้ที่ยิ่งใหญ่                 ต้องขวักไขว่ใฝ่หาให้ความรู้
ทุกวันนี้อยู่ได้เพราะมีครู                  เราต้องสู้เพื่อความฝันจงมั่นใจ
ทุกๆคนอาจฝันไม่เหมือนกัน              เพราะความฝันบางคนก็ยิ่งใหญ่
อยากจะให้ทุกคนสู้เข้าไป                 อย่าท้อใจจงสู้อย่าแพ้มัน
ทุกความฝันอาจมีอุปสรรค                ให้ตั้งหลักต่อสู้สู่ความฝัน
มีกำแพงขวางกั้นทำลายมัน              เพื่อความฝันเราสู้ไดอย่าท้อใจ
ทุกชีวิตล้วนมีแต่ความฝัน                 จะสร้างมันขึ้นมาให้ยิ่งใหญ่
ฝันแล้วสู้สู้มันอย่าท้อใจ                    และจะไปให้ถึงมันซักที
อยากขอให้ทุกคนฝันแล้วสู้                เอาความรู้เข้าเผชิญเพื่อศักดิ์ศรี
อยู่ที่ไหนความฝันมันก็มี                   แต่อยู่ตัวเราจะสู้มัน
                                               
แต่งโดย นายพรสวัสดิ์ บัวใหญ่รักษา  ม.6/1

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น